از یه دخترایرونی

 

                                            

به یک بوسه مرا مهمان کن ای یار

برای لحظه ای این آخرین بار

برای لحظه ای دل را طلب کن

فقط اینبار را ای نازنین یار

ولی افسوس گوشت را نباشد

به حرف عاشق زارت بدهکار

و هم دانم که تو ای گل نباشی

به عشق نا به سامانم گرفتار

ولی دانم کلاغ دل هنوزم

زند مست از دل و دلدادگی جار

بود هر چند در چشم سیاهت

دله از غم پریشان مرا خار

بدا پس بر دل و این روزگارش

که باشد عاشق عشق تو دلدار

که هرگز من نمیبینم تو باشی

به حال و روز غمناکش تو غمخوار

ولی دان با همه ناز و ادایت

دل سنگ تو را هستم خریدار

اگر حتی تو عشقم را کشانی

به نا حق،بی روا بر چوبه ی دار